ورود عضویت

مطالب پیشنهادی از سراسر وب

مشاوره آنلاین روانشناسی به فارسی زبانان خارج از ایران

بلیط هواپیما و هتل با بهترین قیمت‌ها در موج زمزم

عیدی امسال با هدیه ای ماندگار- چاپ عکس روی تابلو فرش

تخفیف 20 درصدی محصولات نفیس صنایع دستی

وبلاگ سلامتی و تناسب اندام با ورزش

۱۱ ماه پیش

» 5 تمرین برای بهبود مهارت های دوچرخه سواری کوهستان

دوچرخه سواران کوهستان چگونه تمرین می کنند؟

در اینجا در این مقاله به برخی از نکات مهم کوهنوردی اشاره می کنیم که قبل از شروع باید به آنها توجه کنید. امیدواریم پس از خواندن این مقاله، اشتباهات کمتری مرتکب شوید و انگیزه کافی برای ادامه دادن به سرگرمی مورد علاقه تان وجود داشته باشد. این پنج تمرین به شما کنترل دوچرخه و اعتماد به نفس برای بیرون رفتن و مقابله با هر مسیری را می دهد. تعادل خود را افزایش دهید، تندتر سوار شوید ...

انتخاب مسیر مناسب در مورد کوهستان و مسیر راه حیاتی و همچنین بسیار مهم است زیرا در غیر این صورت، هنگام سواری راحت نخواهید بود. دانستن راه به این معنی نیست که تمام جاده های منطقه را می شناسید. علاوه بر این، به این معنی است که مسیر خاصی را به درستی درک کنید که در آن قرار است در کجا سوار شوید.

علاوه بر این، راحت بودن با دوچرخه به طور همزمان بسیار مهم است. فقط دانستن جاده کافی نیست. شما باید دنده ها، ترمزها و سایر قسمت های دوچرخه خود را به خوبی بشناسید. اگرچه ممکن است این یک چالش بزرگ به نظر برسد، اما این یک بخش ضروری از سواری شما است.

به دنبال این هستید که سوارکاری خود را به سطح بعدی ببرید؟

چه در دوچرخه‌سواری کوهستان تازه کار باشید و چه سال‌ها است که دوچرخه‌سواری می‌کنید، مناطقی از دوچرخه‌سواری شما وجود خواهد داشت که در آن کمتر به توانایی‌های خود اعتماد دارید. کرنر زدن، فرودهای فنی و پرش ها همگی از نقاط ضعف رایج دوچرخه سواران کوهستانی جدید و قدیمی هستند، در حالی که پمپاژ و صعود فنی می تواند تمرین زیادی را برای کامل شدن نیاز داشته باشد.

به جای پذیرش این نقص ها به عنوان یک واقعیت زندگی، می توانید به راحتی با تمرین های مهارت دوچرخه کوهستان روی این نقاط ضعف کار کنید. با توسعه - به جای تحمل - مهارت های دوچرخه کوهستان خود، پیشرفت هایی را در دوچرخه سواری خود مشاهده خواهید کرد که فوق العاده ثمربخش است.

برای سرعت بخشیدن به پیشرفت خود، چند جلسه تمرین وجود دارد که می تواند به حداکثر رشد این مهارت ها کمک کند و به شما این امکان را می دهد که آنها را به ترکیب وسیع تری از زمین منتقل کنید تا به شما کمک کند سواری خود را بیش از پیش ارتقا دهید.

برای بسیاری از دوچرخه‌سواران کوهستان، این جلسات صرفاً به معنای نشستن مکرر یک مسیر یا بخش با یک نتیجه واضح است - نه فقط سواری یک حلقه. عقب راندن به سمت بالا و زدن چند چرخه بارها و بارها باعث ایجاد اعتماد به نفس، سرعت و ثبات می شود و با پیشرفت هایی به شما پاداش می دهد تا به مسیر بعدی بروید. استفاده از برخی از این تمرین‌ها دفعه بعد که در پیست هستید به شما کمک می‌کند تا بهترین استفاده را از سواری خود ببرید.

کرنر زدن تمرین پیوند دادن به نوبت باعث افزایش سرعت خروج شما می شود. اگر می خواهید سرعت خود را در مسیر افزایش دهید، گوشه ها بخش هایی هستند که واقعاً تفاوت را ایجاد می کنند. اطمینان از اینکه وضعیت بدنه مناسب است و با تنظیم خوب برای نگاه کردن به گوشه، به شما کمک می کند در هر پیچ حرکت کنید. در اینجا چند تمرین عالی برای پیچیدن وجود دارد:

اتصال گوشه ها: اغلب اوقات، پیچیدن به یک راه آسان تر از پیچیدن به سمت دیگر است یا در پیچ های متوالی مرتکب اشتباه می شوید. تمرین بخشی از دو گوشه متصل به هم به شما این امکان را می دهد که با تغییر موقعیت و جهت بدن، بر روی جریان از یک گوشه و گوشه دیگر تمرکز کنید. خاموش ماندن ترمز بین پیچ‌ها برای افزایش سرعت ورودی به پیشرفت کمک می‌کند و تکرار مکرر آن‌ها هنگام ترمز کردن پیچ‌ها در تپه، با دوستان بسیار سرگرم‌کننده است.

دویدن بدون پدال: رکاب زدن شدید بین پیچ‌ها می‌تواند بخشی از زمان از دست رفته در پیچ‌ها را جبران کند، اما این امر تمرکز را از پیچ‌های نرم و سریع دور می‌کند – جایی که سرعت خروج شاهکار است. راندن مسیرهای تندتر بدون رکاب زدن به شما کمک می کند تا روی ضربه زدن به پیچ ها با سرعت تمرکز کنید و اطمینان حاصل کنید که سرعت را در پیچ انجام می دهید، زیرا هر ترمز در گوشه وسط واقعا برجسته است.

تمرین پیچ‌های صاف/خارج از کمبر: مراکز مسیر اغلب دارای پیچ‌های سرتاسری می‌باشند، اما یافتن چسبندگی و وضعیت صحیح بدن در گوشه‌های صاف یا خارج از کابین بسیار مهم است و اغلب نادیده گرفته می‌شود. راه‌اندازی یک مسیر جدید به شما امکان می‌دهد پیچ‌ها را به سمت تپه تراش دهید، اما تأکید بر موقعیت پا با انداختن پدال بیرونی برای یافتن چنگال در جایی که لازم است، در حالیکه باسن و شانه‌ها از گوشه قرار دارند و سر جلوتر است، چسبندگی و سرعت را بهبود می‌بخشد.

شکستن کرونومتر: یک راه عالی برای بالا بردن سرعت، زمان بندی بخشی از گوشه ها یا شیارها است. فیلمبرداری از سواری همچنین به شما کمک می کند تکنیک را مقایسه کنید و خطاها را در وضعیت بدن بسیار راحت تر تشخیص دهید.

سراشیبی های فنی بخش های فنی یک جزء کلیدی برای موفقیت در مسابقه هستند، و من اغلب مناطق زیادی را می بینم که برای سوارکاران با تمام توانایی ها مفید است. تمرکز اصلی باید این باشد که قسمتی را که سوار می‌شوید بشناسید - به این معنی که چندین بار سوار آن شوید و حتی آن را پیاده روی کنید تا خطوط را بررسی کنید و تصور کنید کجا باید سوار شوید. اگر یک بار سوار آن می‌شوید و سخت است، فقط جلو نروید، بلکه دلیل آن را پیدا کنید. ممکن است به سادگی یک خط ضعیف را از طریق آن انتخاب کرده باشید، که دفعه بعد به راحتی می توانید از آن اجتناب کنید.

بخش‌های فنی را تمرین کنید: بعید است که بتوانید اولین بار به خط بی‌نقص برسید، بنابراین سوار شدن به یک نقطه به طور مکرر به شما کمک می‌کند تا مسیری را پیدا کنید که بهترین کار را برای شما دارد.

ترمز کردن یا ترمز نکردن: روی نقاط کلیدی ترمز و جایی که می توانید چنگال را پیدا کنید تمرکز کنید. اگر فکر می کنید مجبور نیستید و می توانید سرعت را حمل کنید، این نقاط را تغییر دهید یا ترمز نکنید.

وقت خود را صرف کنید: از کرونومتر برای زمان بندی بخش ها استفاده کنید و سعی کنید همان نقطه را با استفاده از خطوط مختلف برای مقایسه زمان ها تکرار کنید.

جستجوی مسیرهای فنی بیشتر – چه در پارک های دوچرخه سواری و چه در مکان های محلی واقعاً مهارت های شما را به ارمغان می آورد، به خصوص اگر بتوانید با فردی با تجربه تر از شما سوار شوید یا برخی از مردم محلی را تماشا کنید تا خطوط و رویکرد آنها به بخش را ببینید. .

پریدن اگر یک ناحیه از مسیر وجود داشته باشد که بیشترین توجه را به خود جلب کند، اما بتواند بیشترین هیجان و ترس را به طور همزمان ایجاد کند، آن یک خط پرش است.

از یک پرش کوچک روی میز گرفته تا یک دوبل بزرگ ساخته دست بشر، می توانید با انواع پرش های بسیار زیادی روبرو شوید. برای بسیاری از سوارکاران، پرش های کوچک مشکلی ایجاد نمی کند، اما پرش های بزرگتر با فاصله بین برخاست و فرود باعث مسدود شدن ذهنی و اجتناب می شود. مشکلات زمانی رخ می‌دهند که پرش‌های کوچک‌تر با تکنیک ضعیف و سرعت بیش از حد پاک می‌شوند، زیرا این می‌تواند اعتماد به نفس را برای امتحان پرش‌های بزرگ‌تر ایجاد کند، جایی که متأسفانه تکنیک ضعیف مجازات می‌شود.

پرش را بررسی کنید: تیک آف اندازه پرش و ارتفاع شما را مشخص می کند. به اندازه تیک آف نگاه کنید، زیرا باید آماده باشید تا به بالا رفتن از تیک آف و در همان مسیر ادامه دهید. تصور کنید که یک برخاست دیگر به همان اندازه را روی انتقال اصلی پیچ کنید و آن را در همان زاویه گسترش دهید. چرخ جلو بالاتر از عقب می ماند و شروع به ایجاد قوس پرش می کند.

روی دوچرخه متمرکز بمانید!: سعی کنید حالت "آماده" دوچرخه را حفظ کنید زیرا تکیه دادن به عقب انرژی چرخ عقب را جذب می کند و چرخ جلو را به سمت بالا و داخل سینه شما می کشد، که قوس طبیعی مورد نیاز شما را ایجاد نمی کند.

تمرین پرش : یک پرش را بارها و بارها تمرین کنید تا اعتماد به نفس ایجاد کنید و به تدریج اندازه پرش‌ها را افزایش دهید. حتی زمانی که اعتماد به نفس دارید، ارزش دارد ابتدا با پرش های کوچکتر خود را گرم کنید.

پمپاژ دوچرخه از طریق زمین به به حداکثر رساندن کنترل و سرعت کمک می کند، اما اغلب به عنوان چیزی فقط برای یک مسیر پمپ یا مسیر BMX دیده می شود. انتقال این مهارت به مسیر دوچرخه سواری کوهستان به شما کمک می کند تا سرعت و کنترل خود را با فشار دادن از دامنه های سراشیبی و نزدیک نگه داشتن دوچرخه به زمین در هنگام صعود و شیب، بهبود بخشید.

غلتک های طبیعی: در جایی که غلتک های طبیعی در مسیر وجود دارد، سعی کنید با نزدیک شدن به ارتفاع، چرخ جلو را بلند کنید و به سمت پایین شیب حرکت کنید. این "پیش پرش" به شما کمک می کند تا جریان و ریتم را در مسیر حفظ کنید. اگرچه ممکن است بلند شوید، اما به کنترل و سرعت شما در زمین کمک می کند.

با محیط اطراف خود تنظیم کنید: روی دوچرخه متمرکز بمانید، که ممکن است به معنای هل دادن موثر در سرازیری های ناگهانی به جلو باشد.

پمپ : بازدید از یک پمپاژ واقعاً به شما کمک می کند تا روی این مهارت تمرکز کنید و زمان سرگرم کننده و مفیدی را با دوچرخه خود سپری کنید. ترکیب این فوکوس پمپاژ با پدال نکردن، بهترین روش تولید سرعت را از طریق غلتک ها (چه طبیعی و چه ساخته دست انسان) برجسته می کند.

اگرچه این فقط پاهای شما هستند که در حین سوارکاری کار را انجام می دهند، اما کل بدن شما باید کارهای زیادی با آن انجام دهد. راز سوارکاری خبره قدرت شماست. بنابراین، برای اینکه یک دوچرخه سوار کوهستانی موفق باشید، کل بدن شما باید قوی باشد.

به خصوص در مورد دوچرخه سواری کوهستان، راکب باید در مقایسه با سایر سوارکاران قوی تر باشد زیرا در هر پیچ و ترمز به تلاش زیادی نیاز دارد. بنابراین، رفتن به باشگاه به طور منظم ممکن است به شما کمک کند تا بدن خود را برای سواری های مورد علاقه خود آماده کنید.

بدون بدن سالم، حتی امکان سوار شدن در جاده های مستقیم وجود ندارد. از این رو کوه سواری به قدرت اصلی شما نیاز دارد. امیدواریم نیازی به توضیح بیشتر نباشد تا بفهمید که چقدر مهم است که یک دوست ورزشگاه باشید تا یک سوارکار خوب باشید. بنابراین، حداقل 4 تا 5 روز ورزشگاه در یک ورزشکار ضعیف برای سوارکار کوهستان ضروری است. از این رو می توانید به قدرت لازم دست پیدا کنید و مانند یک حرفه ای در کوهستان سوار شوید.

موقعیت بدن ایده آل را بدست آورید.

هر قسمت از بدن شما باید کار خود را در طول دوچرخه سواری در کوهستان انجام دهد. از سر تا پا، هر قسمت کار متفاوتی دارد. سر شما نقش حیاتی برای حفظ تعادل در هنگام سواری دارد. شما باید چشمان خود را حداقل 20 تا 30 متر جلوتر از بدن خود نگه دارید تا دقیقا بدانید چه زمانی باید ترمز بگیرید. نکته دیگر، کمر شما باید تعادل داشته باشد تا دوچرخه تحت کنترل بماند. در غیر این صورت، هر زمان که بخواهید امکان سقوط وجود دارد.

از سوی دیگر، قرار دادن وزن مناسب بر روی چرخ های مناسب نیز ضروری است. از آنجایی که کنترل دوچرخه بسیار چالش برانگیز است، وضعیت بدن شما برای حفظ آن باید کامل باشد. صادقانه بگویم، وضعیت بدن نقش حیاتی در مورد دوچرخه سواری کوهستان دارد. بنابراین، همیشه سعی کنید به دلیل حفظ ایمنی و سلامت سواری، وضعیت بدن را کامل کنید. می خواهید درباره دوچرخه بیشتر بدانید؟ برای اطلاعات بیشتر در مورد مدل های دوچرخه، مارک ها و سایر اطلاعات مربوط به دوچرخه اینجا را بررسی کنید.

برای اینکه یک دوچرخه سوار موفق باشید، به بدن سالم نیاز دارید و به دلیل قوی و سالم نگه داشتن بدن، باید به درستی به آن سوخت دهید. پیچیده به نظر می رسد؟ در واقع اینطور نیست. نوشیدن و خوردن مقداری غذا قبل از شروع با دوچرخه ضروری است. از آنجایی که دوچرخه سواری کوهستان به انرژی بیشتری نسبت به سایر دوچرخه سواری های جاده ای نیاز دارد، باید بدن خود را متناسب با آن آماده کنید.

اگرچه مهم است که قبل از هر سواری غذا بخورید، اما می توانید غذای خود را با توجه به مدت زمان هر سواری تغییر دهید. به عنوان مثال، می توانید قبل از یک سواری کوچک یک نوشیدنی انرژی زا کوتاه بنوشید. از طرف دیگر، قبل از یک سواری طولانی، باید به دنبال یک چیز قوی بروید. نوشیدنیهای حرفه‌ای زیادی وجود دارد که مخصوصاً برای چنین دوچرخه‌سواری‌هایی ساخته شده‌اند. آن نوشیدنی ها را بگیرید و خود را برای بهترین سواری آماده کنید. در غیر این صورت، کمبود غذای کافی ممکن است شما را در معرض خطرات متعددی مانند احساس سرگیجه و تصادف و غیره قرار دهد. فعال باشید، سالم بمانید و بهترین سواری کنید!

درست است که دوچرخه سواری کوهستان یکی از چالش برانگیزترین مشاغلی است که افراد از روی کنجکاوی انجام می دهند، اما وقتی شروع می کنید پر از اشتباه است. با این حال، نباید به دلیل خطاها متوقف شود. اشتباهات پله هایی هستند که شما را به انتخاب یادگیری می برند. کارشناسان می گویند، هر چه بیشتر اشتباه کنید، بیشتر از طریق آنها یاد می گیرید.

بنابراین، بی انگیزه کردن خود پس از اشتباهات اجتناب ناپذیر یا تصادفات کوچک جالب نیست. در عوض، باید بلند شوید و خود را متقاعد کنید که همه چیز را دوباره شروع کنید و حدس بزنید چه چیزی! این بار شما آن تجربیات اضافی را دارید که از طریق اشتباهات قبلی خود به دست آورده اید. اینطور نیست؟

همه چیزهایی که برای شروع دوچرخه سواری کوهستان برای مبتدیان باید بدانید!

فشار باد لاستیک را بررسی کنید. بدانید که چگونه لاستیک را عوض کنید و زنجیر را دوباره ببندید. شما دوچرخه (و بدنتان) را در معرض آزمایش قرار می دهید!

یک مسیر/ دوره مبتدی را انتخاب کنید. مثل پیاده روی نیست که اگر فعال و تناسب اندام هستید، بتوانید از پس هر مشکلی بر بیایید. در مورد یک دوره دوچرخه کوهستان اینطور نیست، این سرعت در مسیری سخت و گاهی خطرناک، بر خلاف دوچرخه‌سواری است که قبلاً انجام داده‌اید. اگرچه محدوده دشواری بسیار زیادی وجود دارد، حتی در دوره های مبتدی. مسیرهای دوچرخه‌سواری کوهستانی پارک دولتی دشوارتر از مسیرهای پارک شهری است.

جهت را بررسی کنید. برخی از مسیرها فقط یک طرفه هستند و باریک هستند. نقشه ها و علائم مسیر را بررسی کنید.

اگر آلرژی دارید کلاریتین یا مشابه آن را مصرف کنید. شما احتمالاً در میان جنگل ها و علف های هرز عبور کنید.

زمان خشک بودن زمین بروید ،چون در صورت خشک شدن راحت تر و ایمن تر است. ریشه ها و خاک رس مرطوب پس از باران بسیار لغزنده هستند و می توانند باعث شوند تا لاستیک های شما احساس کنند که کشش ندارند.

اگر در جنگل دوچرخه سواری می کنید، یا در منطقه حشره دار هستید، از اسپری حشره استفاده کنید.

کلاه دوچرخه سواری

دستکش‌های دوچرخه‌سواری این دستکش‌ها دارای بالشتک و چسبندگی هستند.

شلوار بپوشید – اگر پایتان از پدال بیرون بیفتد، ساق پاتان را بالا می‌برد- نه جالب. همچنین گیاهان و شاخه‌ها شما را می‌کوبند و پیچک سمی فراوان است.

شلوار دوچرخه سواری روکش دار – اگر هر روز دوچرخه سواری نکنید، یک روز بعد از هر دوچرخه سواری، قسمت عقب شما آسیب می بیند. به طور تصاعدی برای دوچرخه سواری در کوهستان. به خودتان لطفی کنید و شلوار ساق دار یا شورت دوچرخه و یک صندلی دوچرخه ژل دار بخرید!

کفش هایی با کف سفت، مانند چکمه های کوهنوردی یا کفش هایی که دارای یک ساق فلزی یا مشابه در امتداد زیره هستند. در غیر این صورت، پاهای شما هنگام ایستادن و پمپاژ کردن در سربالایی ممکن است بسیار دردناک شوند. به علاوه، پایداری بیشتری به شما می دهد تا رکاب زدن شما قدرت بیشتری به شما بدهد.

نکته حرفه ای: بند کفش خود را محکم ببندید تا در زنجیر گیر نکند و شما را تکان ندهد!

عینک آفتابی رنگ روشن برای آن شاخه شلاق سرگردان، اما نه رنگ تیره که مانع دید شما شود. .

آب! بزرگ‌ترین بطری H20 را که جای بطری‌تان نگه می‌دارد یا یک کوله پشتی را همراه داشته باشید. شما بیشتر از آنچه فکر می کنید عرق خواهید کرد و بیشتر از آنچه فکر می کنید تشنه خواهید بود.

تلفن همراه برای پیکس و مواقع اضطراری

یک نقشه مسیر بگیرید، تا به طور تصادفی به مسیرهای دیگر اضافه نکنید و به حلقه 10 مایلی اضافه نشوید! بسیاری از مسیرها به هم گره خورده اند و از مسیرهای متقابل عبور می کنند.

کیسه دوچرخه - همه چیز و نوارهای چسب یا سگک ها را روی دوچرخه شما نگه می دارد. مانند یک بسته فننی برای دوچرخه شما که متناسب با تلفن و وسایل ضروری شما باشد.

یک لوله زاپاس و پمپ باد لاستیک کوچک بردارید. زدن آن در مسیرهای دوچرخه سواری کوهستان غیرعادی نیست.

خط پایین

افزودن نکته اصلی به چنین موضوعی بسیار چالش برانگیز است زیرا موارد زیادی برای توضیح بیشتر وجود دارد. با این حال، خط پایانی به خوانندگان کمک می کند تا افکار را جمع کنند و روی آنها تمرکز کنند. کوه سواری بدون شک کار سختی است. با این حال، تمرین صحیح، تمرین مناسب و آماده سازی صحیح بدن می تواند این کار را آسان تر کند. همچنین، تسلیم نشدن بعد از هر اشتباهی برای ادامه کار ضروری است. بنابراین دریغ نکنید که آن را بیشتر و بیشتر امتحان کنید، مهم نیست که چقدر اشتباه می کنید.

تگ ها : دوچرخه سواری در کوهستان

۰ نظر / ۱۰۹۵ بازدید