» نکاتی برای کمک به کودکان در لذت بردن از ورزش

چگونه به کودک خود کمک کنیم تا از ورزش لذت ببرد

انجام ورزش های منظم می تواند مزایای مختلفی برای سلامت جسمی و رشد عاطفی کودکان داشته باشد. با این حال ، بعضی از بچه ها به راحتی به دلایل مختلف از ورزش لذت نمی برند و ممکن است این مزایا را از دست بدهند. در حالی که نمی توانید کودک خود را مجبور به عشق ورزیدن به ورزش کنید ، اما می توانید با همکاری یکدیگر شرایطی را ایجاد کنیم که ممکن است برای او لذت بیشتری داشته باشد. وظیفه شما کمک به یافتن ورزش (یا ورزشی) است که کودک شما آن را سرگرم کننده می داند و همچنین کمک به کودک در نگه داشتن همه چیز از منظر مناسب.

چگونه کسی را به ورزش ترغیب کنیم?

چگونه کودک خود را به ورزش وادار کنیم

کودک از شرکت در ورزش امتناع می ورزد

چگونه می توانید به کودک انگیزه دهید که در ورزش شرکت کند

چگونه از کودک خود در ورزش حمایت کنیم

مطلب مرتبط تمرینات قدرتی برای زنان

چگونه به کودک خود یاد بگیریم که در ورزش پرخاشگری نکند

در مورد کودک خود واقع بین باشید. بسیاری از والدین می خواهند باور کنند که آنها قهرمان بعدی تنیس یا ستاره بسکتبال کودکان هستند ، اما احتمال رشد کودک برای رسیدن به شهرت و ثروت ورزشی در بهترین حالت از بین رفته است. هیچ دلیلی برای درهم شکستن رویاهای آنها در مورد شکوه و عظمت ورزشی در سنین پایین وجود ندارد ، اما باید هدایای جسمی و عاطفی آنها را نیز واقعاً ارزیابی کنید زیرا به آنها کمک می کنید تا برخی ورزشها را امتحان کنند.

به عنوان مثال ، ممکن است یک کودک کوتاه قد و تنومند از نظر ایده آل برای بسکتبال مناسب نباشد ، در حالی که ممکن است یک کودک قد بلند و لاغر راحت ترین زمان را با ژیمناستیک نداشته باشد. کودکانی که دارای اضافه وزن هستند و یا از نظر آمادگی جسمانی در سطح ایده آل نیستند ، ممکن است در ورزشهایی که تقاضای دویدن کمتری دارند ، لذت بیشتری (حداقل در ابتدا) پیدا کنند - به عنوان مثال بیس بال در مقابل فوتبال. همانطور که گفته شد ، بسیاری از بچه های قد کوتاه عاشق بازی بسکتبال هستند ، بنابراین فرض های خود را فراموش نکنید.

به کودک خود بگویید. شاید شما عاشق هاکی باشید و آرزو داشته باشید که فرزندتان را روی یخ ببینید ، و کارهایی را انجام دهد که هرگز فرصتی برای انجام آنها پیدا نکردید. نگذارید رویاهای متبحر ورزشی شما مانع این شود که در واقع از کودک خود بپرسید که می خواهد چه ورزشی را انجام دهد. کودکی که در این روند حرفی برای گفتن دارد ، بیشتر لذت می برد و به یک ورزش پایبند است.

اغلب در حدود سیزده سالگی است که بعضی از بچه ها از ورزش هایی که انجام داده اند "فرسودگی شغلی" پیدا می کنند و این باعث می شود که بخواهند یک یا چند ورزش را کنار بگذارند و شاید انواع دیگر را امتحان کنند. بدون توجه به سن فرزندتان ، با توجه به علاقه به ورزش های خاص ، برای پستی و بلندی ها آماده شوید و آرزوی او را برای امتحان چیز جدید هر چند وقت یک بار بپذیرید.

مربیان و تعهد را در نظر بگیرید. هنگامی که با کودک خود کار کردید تا مشخص کند کدام ورزش یا ورزشی را انجام می دهد ، می توانید تکالیف اضافی در مورد بهترین وضعیت برای کودک خود انجام دهید. به سطح مهارت و تعهد زمانی مورد انتظار در یک لیگ نسبت به لیگ دیگر نگاه کنید و حتی شخصیت مربیان خاص را در نظر بگیرید.

به عنوان مثال ، اگر کودک شما تازه شروع به فرو بردن انگشتان پا در بسکتبال کرده است ، ممکن است تعهد گسترده ای که برای حضور در یک تیم مسافرتی که هر آخر هفته به طور گسترده فعالیت می کند ، بیش از حد باشد. شاید یک لیگ تفریحی در YMCA محلی شما یا چنین گزینه دیگری انتخاب بهتری باشد.

به همین ترتیب ، اگر می دانید فرزند شما از بازی با مربی سخت بینی که مرتباً انتقاد می کند لذت نخواهد برد ، شاید بخواهید گزینه های دیگر را بررسی کنید. البته ، یکی از مزایای ورزش یادگیری کنار آمدن با مشکلات است ، بنابراین در تلاش برای محافظت از آنها در برابر هرگونه ناراحتی احتمالی ، بیش از حد تلاش نکنید.

مراقب علائم استرس باشید. استرس می تواند یک چیز مثبت باشد ، و ما را تحریک می کند تا به کارهایی برسیم که نمی دانستیم چه در دانشگاهیان ، دو و میدانی یا سایر موارد. با این حال ، استرس بیش از حد مانع لذت و موفقیت در یک ورزش می شود و می تواند به راحتی در سایر مناطق فراتر از رشته ورزشی نیز رخنه کند. جلوگیری و مقابله با استرس منفی باعث می شود فرزند شما از ورزش لذت ببرد.

اگر کودک شما مدام بهانه می آورد که چرا نمی تواند به تمرین برود ، به نظر نمی رسد که در طول بازی بتواند لبخند بزند ، وقتی فشار وارد می شود عملکرد زیر را انجام می دهد یا با دانشگاهیان ، تعاملات اجتماعی مشکلاتی ظاهراً غیرمرتبط دارد. و غیره ، استرس ممکن است او را نگران کند.

اگر فکر می کنید استرس مشکلی است ، با کودک خود درمورد نگاه داشتن مسائل صحبت کنید. به تمرینات مدیریت استرس مانند تنفس عمیق ، شل شدن عضلات و تجسم توجه کنید. این نکته را در نظر بگیرید که آیا کودک شما بیش از حد درگیر ورزش است یا باید ورزشهای تعویض را در نظر بگیرد.

به گزینه های دیگر نگاه کنید. در پایان ، بعضی از بچه ها به راحتی از ورزش ، یا به ویژه از ورزش های گروهی لذت نمی برند. علی رغم مزایای تجربه پویایی تیمی ، مشکلات ممکن است به سادگی بیش از آنها باشد. در چنین مواردی ، ممکن است لازم باشد که حداقل برای سلامتی و تناسب اندام فرزندتان ، به دنبال گزینه های دیگری باشید.

اگر ورزش های گروهی به سادگی در کارت های فرزند شما قرار ندارد ، بیشتر با تمرکز فردی مانند تنیس یا گلف به ورزش بپردازید. اگر جنبه رقابتی بیشتر از همه مهم است ، بر روی تمرینات هوازی مانند شنا ، دویدن یا دوچرخه سواری برای مزایای سلامتی تأکید کنید.

مطمئن شوید که سرگرم کننده است. اکثر بچه هایی که از ورزش لذت می برند می خواهند در کنار دوستانشان باشند ، یک لباس فرم خوب برای پوشیدن تهیه می کنند و بسیار سرگرم می شوند. بچه ای که سرگرم نمی شود از ورزش لذت نمی برد و احتمالاً آن را ترک می کند یا مقاومت می کند. اگر یکی از اعجوبه های ورزشی نادر را در آنجا دارید ، ممکن است اولویت های شما کمی متفاوت باشد ، اما در بیشتر موارد هدف اصلی شما باید کمک به سرگرمی ورزش برای کودک شما باشد.

به کودک خود بگویید خوب است که می خواهد برنده شود ، و تمام تلاش خود را برای پیروزی می کند ، اما باید بتوانید برنده یا بازنده سرگرم کننده باشید. درمورد نتایج بازی به اندازه سرگرمی های فرزندتان در طول آن صحبت نکنید.

در مورد فواید ورزش صحبت کنید. با یک کودک بی میل به ورزش، درمورد اینکه چرا او را به ورزش ترغیب می کنید صحبت کنید. به نظر نرسد که شما فقط آنها را مجبور کرده اید بدون توضیح خوب چیزی را امتحان کنند. به کودک خود اجازه دهید از تجربه های مثبت خود در زمینه ورزش مطلع شود ، اما توجه اصلی خود را به چیزهای خوبی که می تواند در ورزش فعال باشد ارائه دهید.

احتمالاً قبلاً می دانید که ورزش می تواند به آموزش ویژگی های مهمی مانند انگیزه ، نظم ، تعهد ، همکاری ، پشتکار و انعطاف پذیری کمک کند. با کودک خود در مورد اینکه چگونه این مهارت ها می تواند در کار مدرسه ، دوست یابی ، کنار آمدن با روزهای خوب و بد و دیگر تجارب روزمره کمک کند ، صحبت کنید. ذکر مزایای سلامتی را نیز فراموش نکنید - به عنوان مثال مواردی مانند افزایش انرژی.

تأثیر مثبت داشته باشید. به نظر می رسد بعضی از والدین نمی توانند کمک کنند اما سعی می کنند زندگی ورزشی خود را از طریق فرزندان خود زنده کنند. شاید آنها فرصتی را برای دستیابی به موفقیتی می بینند که نتوانسته اند به آن نرسند. این می تواند منجر به هل دادن بچه برای شروع یا ادامه ورزش خاصی ، فریاد زدن اظهارنظرهای منفی در طول بازی ها و انتقادات سخت پس از آن شود. به فرزندتان اجازه دهید این ورزش را برای خودش انجام دهد و در مورد تأثیر مثبت و حمایتی هوشیار باشد.

پس از یک بازی بد ، اجازه ندهید اولین چیزی که از دهان شما خارج می شود "چگونه می توانید آن توپ مگس را بیندازید؟" در عوض ، یک مسیر مثبت و آموزنده را در پیش بگیرید: "من دوست دارم که وقتی همه چیز اشتباه پیش می آمد ، توپ را هول می کردی و سرت را در بازی نگه می داری." کمی تمرین تک به تک ارائه دهید. به کودک خود اطلاع دهید که تلاش مهمتر از نتیجه است. "برنده شدن همه چیز است" به سود افراد مثبت است.

مربی ، انتقاد نکنید. مربیان تیم های کودکان باید مربی و تشویق کننده باشند ، نه مثل گروهبان . اگر در حال مربیگری در تیم فرزند خود هستید ، یا در حال ارزیابی مربیان بالقوه برای فرزند خود هستید ، به دنبال نسبت حداقل سه نظر مثبت ("راهی برای رفتن!" "تلاش عالی!") برای هر یک از انتقادهای سازنده باشید ("بیایید با هم کار کنیم در آن حرکت پرتاب آزاد. ")

اگر کودک شما خیلی منفی نگر است یا مشغول بازی است ، از گفتگو با مربی خود نترسید. برخی از مربیان جوانان می توانند درگیر تصور "مرد سخت" شوند که فکر می کنند مربیان باید داشته باشند و می توانند خود را از دست بدهند. گاهی اوقات ، ممکن است بهترین کار این باشد که کودک خود را از تیم حذف کنید و وضعیت بهتری پیدا کنید. اگر چنین است ، توضیح دهید که چرا این ضروری است و همان "ترک" نیست.

ترک با شرایط را قبول کنید. گاهی اوقات ، با وجود تلاش بیشتر شما و فرزندتان ، درمی یابید که یک ورزش خاص به راحتی مناسب نیست. اگر کودک شما واقعاً می خواهد این کار را ترک کند ، ابتدا در مورد اهمیت بیرون کشیدن چیزها برای بقیه فصل صحبت کنید ، به عنوان راهی برای تکریم تعهدی که به هم تیمی هایش داده است. در مواقعی که سلامت جسمی یا عاطفی کودک شما تحت تأثیر قرار می گیرد ، باید ترک فوری آن را ذخیره کنید.

با کودک خود صریح و واضح بگویید که اگر کودک سیگار را ترک کرد ، باید آن زمان با یک فعالیت مفید - نه نشستن روی کاناپه - جایگزین شود. ورزشهای دیگر یا فعالیتهای بدنی دیگر را در نظر بگیرید - کلاس رقص ، درس اسکیت روی یخ و غیره.